Dariusz Muszer, "Jestem chłop"

Być może też znów czytaliście Dariusza Muszera. Nie będziemy rozmawiać o tym czy ktoś go zna, czy nie. To rozpoznawalny poeta. Dziś po raz kolejny czytam jego realistyczne wiersze, w których postacie występujące wydają się być znajome. Świat w tomie „Jestem chłop Dariusza Muszera, podobnie do innych światów jego autorstwa „bliski jest krwiobiegu”. Czuję się odświeżony, spotykam wreszcie w poezji ludzi, można się z nimi identyfikować. Prawda tak bezpośrednio podana kogoś kto pierwszy raz spotyka się z nią w słowie drukowanym może zniesmaczyć. Cóż, ona jest jak wino, musi dojrzewać, by ją docenić.

Dla przypomnienia:

WIĘZIEŃ NR 7743

wylała mi

dwa ostatnie piwa do zlewu,

toteż nie mogłem się powstrzymać.

Była za gruba,

nie chciała przejść przez rury,

za piwem.

Zmniejszyłem ją,

ale też to nic

nie dało.

I teraz za to piwo siedzę.

A ona, w kawałkach,

tuła się po różnych śmietnikach.

DZIECIORÓB

Zostanie po mnie

szczęk pustych butelek

i płacz dzieci.

Jak nie piłem, to robiłem dzieci.

Jak nie robiłem dzieci, to piłem.

Czasami obie rzeczy jednocześnie.

Tylko raz zastanowiłem się,

czy nie warto byłoby spróbować

robić coś innego.

Ożeniłem się.

Wyszła mi z tego

cysterna wódki i trójka dzieci.

Zostanie po mnie

szczęk pustych butelek,

rozpacz matek i płacz dzieci.

Dariusz Muszer, "Jestem chłop", Wydawnictwo 13 Muz, Szczecin 2004