Szymon Bira, "Podręcznik królowej"

Szymon Bira w drugiej książce znów oszczędnie dysponuje słowami, które w jego poezji wchodzą ze sobą w niespotykane relacje. To co ocala te wiersze przed oskarżeniem ich np. o zaangażowanie społeczne, to właśnie oszczędność i poszukiwanie innego sensu znanych sobie słów. Temat wiersza jest tłem jedynie.

Czytelnik „Podręcznika królowej” nie znajdzie tu efektownych metafor czy porównań. Wiersze zawarte w książce sprawiają wrażenie wierszy dojrzałego mężczyzny, nie dwudziestotrzyletniego młodzieńca.

Nie ma tu wymachiwania rękami, pokazywania siebie, skupiania się na sobie, lansowania się. To właśnie powoduje, że wierzę poecie.

W narodowe święto dobrze czyta się poezję pozbawioną górnolotnych słów, haseł i pieśni, które pachną nacjonalizmem. To wiersze, które pasują do refleksji na czas pokoju i wolności, kiedy to pałki i karabiny nie odgrywają roli. Czytam te wiersze i myślę sobie, że w czasach pokoju i wolności nie ma patriotów bezinteresownych.

Zdecydowanie polecam książkę Szymona Biry „Podręcznik królowej”. I gratuluję wszystkim, którzy przyczynili się do jej opublikowania.

Niepodległość

jest listopad wiele

zmieniło się nie szkodzi

naprawdę jest tak

natrafić bardzo ciężko

na domykanie całości

podejrzewam

wielkie pachnące

łasice bez słońca

szerokie

o winę

11.11.2008

niedorzeczna jest

historia chłopca

i wróżki

jeden warunek szczęścia

czerwony lisi ogon

tylko tyle pyta

chłopiec z pełną buzią

uwiedziony

wyszedł w stronę świata

lecz nie może

od tej pory

ruszyć nóżką

30.08.2008

nie ma już żadnej

połowy

z połowy czas dzieli się

w całości

na te wrażenia

tyle jest święta

demony są ze światła

i takie które

nie gasną

22.11.2008

Szymon Bira, „Podręcznik królowej”, Oficyna Wydawnicza ATUT , Wrocław 2011